الـبـشارت که دهـم حـجّـت سـبـحـان آمد          شـافـع هـر دو سـرا، رهـبـر ایـمـان آمـد

سـرورعــالـمـیـان، مـحـور امـکـان آمـد          که جهان از رخ وی، روضۀ رضوان آمد

پـرتو مهـر رخـش، تا به زمین پـیدا شد

دسته‌های ملک از عـرش برین پـیدا شد

رهبر عالمیان آنکه جهان را سبب است          تحت فرمان وی، افواج ملک با ادب است

طیّب و طاهر و هادیّ و نقی‌اش لقب است          خسرو ملک عجم قائد قـوم عـرب است

شرع احمد ز وجودش به جهان پای گرفت

مهر وی در دل صاحب نظران جای گرفت

هم نبی خوی و علی صولت و زهرا عصمت          حسنی حلم و حسین طلعت و سجّاد آیت

باقری علم و زصادق به صداقت نسبت          کاظمی عفو و رضا خوی و جوادی همّت

پدر عـسـگـری و جـدّ ولی عـصر است

آنکه بر پرچم وی آیت فتح و نصر است